16. Lejofonds opnieuw op Oegandese televisie
Vierenendertig gezinnen in Seetah Nazigo krijgen een geit van het Lejofonds om daarmee inkomsten te verwerven om zo het schoolgeld van een kind te kunnen betalen. Dat is een niet alledaagse gebeurtenis. Onze counterpart is dan ook van mening dat de uitreiking van de geiten dient plaats te vinden tijdens een “celebration”.
Het geplande aanvangstijdstip van de feestelijke bijeenkomst is gesteld op 10 uur ’s morgens. In de verstuurde uitnodigingen staat 9 uur vermeld. Op die manier acht men de kans redelijk dat men op tijd aanwezig is. Ijdele hoop constateren we als we op tijd aankomen. Er is nog slechts een handjevol mensen. En die wachten geduldig.
Ook de geiten laten op zich wachten. De veearts is ’s morgens in alle vroegte vertrokken om op diverse plaatsen de aangekochte geiten op te halen.
Christine, aangesteld als coördinator van het project zal de feestelijke bijeenkomst leiden. Tegen de middag is het drukker geworden. Christine besluit met de aanwezige families die een geit krijgen het contract alvast door te nemen en dat te laten ondertekenen. De mensen krijgen een dossier uitgereikt. Op de voorkant staat een foto van het kind dat naar school zal gaan. Men is daar zichtbaar mee verguld.
Tijdens dit gebeuren komt er een auto met open laadbak aan met daarin de geiten. De veearts stapt uit en komt strompelend aangelopen. Hij is die ochtend in het donker bij het ophalen van de geiten met zijn motor onderuitgegaan. Hij wil voor onderzoek naar het ziekenhuis. Het oormerken van de geiten, wat ook op het progamma stond, komt daarmee te vervallen.
Met behulp van kinderen worden de geiten uitgeladen en naar een klaslokaal gebracht waar ze met touwen worden vastgezet aan de bankjes.
Niet lang daarna komt een auto met een geluidsinstallatie voorgereden. Het lijkt wat overdreven met geluidsapparatuur te werken, maar kennelijk maakt dat het feest completer.
Wanneer de eregast van de dag arriveert, de county chief van het Buganda Kingdom, zeg maar een soort commissaris van de koningin, kan het feest echt beginnen. Televisie en schrijvende pers zijn inmiddels ook aanwezig.
In Oeganda lijkt het soms of de grootte van het feest wordt afgemeten aan het aantal speeches en de omvang ervan. Er wordt volop gespeecht. En Leo mag namens het Lejofonds een toespraak houden. Aan het eind van zijn speech geeft hij het project Goat to Goat een digitale camera cadeau. Dit maakt veel indruk. De county chief komt er voor uit zijn stoel om hem te bedanken.
Na de speeches is het tijd voor muziek en dans verzorgd door leerlingen van de school Gods Glory. Alle kinderen van de school zijn ’s middags aanwezig en dat zijn er een paar honderd. Onder de gasten ontdekken we nu ook andere families die een geit gekregen hebben vanuit het project “Goat to Goat”.
Hoogtepunt van de bijeenkomst is uiteindelijk de uitreiking van de geiten aan de betreffende families. Er is geloot welke familie welke geit krijgt. Het protocol wil dat elke geit naar Leo wordt gebracht. Hij geeft het beest door aan de county chief die vervolgens de geit uitreikt aan de familie.
Nadat de uitreiking heeft plaatsgevonden, wordt Leo nog geinterviewd door een verslaggever van de televisiezender WBS.
De gasten worden nu uitgenodigd een hapje te eten in een besloten ruimte. Dit is ter afsluiting van het feestelijke programma. Denken we.
Opeens worden we verzocht naar het terrein achter de school te gaan. Daar worden drie nieuwe klaslokalen gebouwd. Een paar weken geleden waren alleen de fundamenten zichtbaar. Nu zijn de muren al een meter opgetrokken. Nu de county chief aanwezig is, heeft men bedacht dat hij de nieuwe school, zoals wordt gezegd, alvast maar moet openen. Er is een touwtje gespannen. Met een botte schaar wordt deze door de county chief met enige moeite doorgeknipt.
Het feest is daarmee voor deze dag compleet.
