Katongole, doof vriendje
James, doof vriendje
16b. Huppelende geiten, knorrende varkens en blèrende bokken
We staan voor een omvangrijke operatie. Er moeten varkens naar verschillende gezinnen met een gehandicapt kind gebracht worden. Bokken in de verschillende sub-counties moeten geruild worden om te voorkomen dat ze straks de eigen kinderen gaan dekken. Een aantal eerstgeboren geiten wordt teruggehaald, deels om door te geven aan nieuwe gezinnen, deels om verkocht te worden ter bestrijding van onkosten.
Er is een pick-up truck gehuurd. In de cabine is behalve voor de chauffeur slechts plaats voor twee personen. Dat betekent dat Fred veroordeeld is tot het zitten in de open laadbak. Het is erg heet. Toch verwacht Fred het koud te krijgen. Hij is gehuld in een dikke jas.
We gaan weer de binnenlanden in. De wegen zijn er verschrikkelijk slecht., kuilen, gaten, hobbels. Af en toe klapt de bodemplaat van de auto flink tegen de grond. We kunnen het niet zien, maar Fred moet wel door de laadbak stuiteren.
Bij elke stop vragen we ietwat bezorgd hoe het gaat. We kennen Freds stopwoorden. Die gebruikt hij nu ook: “No problem”.
De varkens wegbrengen betekent voor ons ook een weerzien met onze dove vriendjes die nu met zomervakantie thuis zijn. Ze vliegen op ons af voor een omhelzing.
Sub-county Knonkonjeru ligt het verste weg. De school van mister Spencer fungeert voor dit gebied als centrum van het project. We halen er bokken en geiten op. Terug naar Seetah Nasigo is de chauffeur gedwongen langzaam te rijden over de slechte wegen met alle beesten aan boord.
Het is erg warm. Alle ramen staan open. In dit gebied baart de pick-up-truck opzien. Het is verbazend hoe snel, vooral de kinderen, in de gaten hebben dat er blanken in de auto zitten. Het “Bye muzungu” is dan ook niet van de lucht. Er wordt ook weer veel gezwaaid. Het roept bij Herma weer het koninginnegevoel op.
In Seetah Nasigo komen er weer een aantal geiten bij. De weg van hok naar auto wordt door de beesten huppelend afgelegd. De Oegandezen zijn gewend geiten met een touw aan de poot vast te zetten. Moet een geit verplaatst worden dan pakt men het touw, trekt eraan en het beest is gedwongen op drie poten verder te gaan.
Het is al donker wanneer we terug zijn in Mukono waar we uitstappen. De auto rijdt verder naar Nasuuti waar de geiten ondergebracht worden in de stal op het terrein van de Good Samaritanschool.
De volgende dag komt de vader van Batu op de fiets aanzetten. Hij woont uit de route. Het varken is daarom niet met de auto gebracht, Hij komt het beest nu zelf ophalen. Met de fiets. De poten van het varken worden vastgebonden, het varken wordt in een jute zak gestopt. Deze zak komt aan de zijkant van de fiets te hangen. Fietser en varken zijn nu klaar voor een fietstochtje van dik een uur.
Inmiddels hebben we gehoord dat ze goed zijn aangekomen
