Vandaag staan drie belangrijke zaken op het programma. ’s Morgens houden we en lezing voor een aantal gehandicapte mensen, ’s middags biedt de Good Samaritan ons een kleine farewell-party aan en tegen de avond zullen we de ‘lokale’ geiten uit geitenproject nummer twee ophalen. Een bijzondere dag!
De dag begint met een ‘valse start.’ Om half negen zullen we opgehaald worden om naar Luwasi te gaan. Dat wordt pas om kwart voor elf. Leo mag van Herma de toespraak houden.
Voor de zekerheid hebben we wat steekwoorden op de laptop gezet. Maar als het zover is, werkt de laptop niet. En doet Leo het zonder. Dat geeft gelukkig geen problemen. Er is een tolk beschikbaar. Zij vertaalt het Engels in het Oegandees. Een aantal aanwezigen zijn de Engelse taal niet machtig. Leo vertelt over de plannen voor de Bishop Westschool, over geitenproject 1 en 2 en over de handvaardigheidsproducten die ouders maken om te verkopen ten bate van de school, hoe wij hier tegen aan kijken en welke mogelijkheden wij zien. Er is af en toe handgeklap. Na de toespraak worden tot onze verbazing geen vragen gesteld.
Er komt een vrouw naar voren die demonstreert hoe je van tijdschriftenpapier ‘kralen’ voor een ketting kunt maken. Kettingen kun je verkopen om wat geld te genereren. Na deze demonstratie is er gelegenheid tot het stellen van vragen. En dan blijkt dat men erg enthousiast over ons verhaal is. Het liefst zag men ook een geitenproject in hun regio gerealiseerd. Geitenproject twee lijkt het meest aan te slaan. Men maakt ons duidelijk genoeg ruimte te hebben. Zelf kunnen zij zorgen voor stallen. Er zijn ook ‘lokale’ geiten. Een Zuid-Afrikaanse bok, daar zit men om te springen. Maar die zijn erg duur. Wij maken duidelijk dat we vlak voor vertrek naar Nederland zitten. We zullen in elk geval de situatie bespreken met de directeur van de Good Samaritanschool. We houden contact. Misschien kunnen we volgend jaar hier een project realiseren. Enthousiasme alom. Later op de dag krijgen we van de directeur van de Good Samaritanschool de toezegging dat wanneer een Zuid-Afrikaanse bok geboren wordt deze naar de mensen in Lusaki gaat. Schitterend!. We zullen de mensen erover berichten.
Een andere toezegging hebben we gekregen van de directeur van het Besanyian Childrens Home waar wij gehuisvest zijn. Wanneer wij gehandicapte kinderen onder de achttien jaar ontmoeten die een rolstoel nodig hebben, kunnen we dat bij hem melden. Hij kan ervoor zorgen dat ze er eentje krijgen. Dit gegeven melden we ook aan de gehandicapte mensen.
Deze mededeling slaat in als een bom. Direct wordt actie ondernomen. Uiteindelijk krijgen we een lijst mee met 12 namen. Die zullen we doorspelen.
Onze dag kan niet meer stuk.
Rond drie uur zijn we op de Good Samaritanschool. We worden uitgenodigd naar een ruimte te komen waar alle kinderen en leerkrachten al aanwezig zijn. Na een inleidende toespraak wordt het volkslied gezongen, gevolg door een kort gebed. En dan volgen speeches, afgewisseld met zang en dans door de kinderen. Uit de speeches spreekt een geweldige dankbaarheid voor wat in zo korte tijd met behulp van ons en het Lejofonds gerealiseerd is. Kinderen zingen zelfgemaakte liederen waarin zij apart Herma en Leo en het Lejofonds bedanken en aangeven dat zij ons zullen missen en ons een behouden terugkomst wensen.
Herma houdt het niet droog. De wijze waarop de verschillende groepen hun lied, soms tezamen met een dans naar voren brengen is aandoenlijk, de inhoud doet je wat.
Toespraken worden gehouden door een schoolbestuurslid, een leerkracht, de adjunct-directeur en tenslotte de directeur. Aan het eind van zijn speech krijgen wij van hem een “Certificate of Appreciation” uitgereikt als dank voor onze inspanningen voor de school.
Verder geeft hij aan dat het schoolbestuur in een gehouden vergadering van 16 maart heeft besloten ons te benoemen tot ‘Patron’ van de Good Samaritan Integrated Primary School. Ons wordt beiden de notulen van deze vergadering overhandigd en in een apart schrijven aan ons wordt de benoeming nog eens medegedeeld. Ons valt een grote eer ten deel, dat is duidelijk.
Op zijn beurt bedankt Leo alle betrokkenen voor de gastvrijheid en vriendschap ons gegeven.
We nemen ’sweet memories’ mee terug naar huis. Volgend jaar komen we terug om te zien hoe de projecten zich ontwikkeld hebben. Dan nemen we een fotoboek mee met daarin een selectie van gemaakte foto’s en een film van de gemaakte videobeelden.
Tot slot geeft men aan het zeer op prijs te stellen als Herma ook nog een woordje wil doen. De kinderen hebben daarop aangedrongen. Ook Herma bedankt op haar beurt iedereen en geeft aan de kinderen te zullen missen, waarna een snik volgt. Vervolgens vraagt ze de kinderen goed voor de beesten te zorgen. Dit levert haar een klaterend applaus op.
Wij trakteren de kinderen op ’sweeties’ En wij worden na afloop getrakteerd op en heerlijk etentje. De dag kon al niet meer stuk, de dag is er nu eentje om niet te vergeten.
Tegen de avond gaan we met de pick-up truck naar de geitenfarm om onze 11 geiten te halen. Aangekomen bij de geitenfarm blijken ze daar niet te zijn wat wel de afspraak was. Wat staat ons nu weer te wachten? Gelukkig zijn ze er wel maar op een plaats een paar minuten verderop. Daar zien we het moet gezegd, schitterende beestjes.
De veearts keurt er slechts eentje af. Daarvoor in de plaats weet men snel een ander te toveren. Zeer tevreden brengen we de geiten naar het terrein van de Good Samaritanschool. Daar komen we in het donker aan.
Veel is er dus niet meer te zien. Dus gaan we tevreden terug naar Mukono. Daar schaffen we ons een flesje wijn aan. ’s Avonds toasten we op een zeer geslaagd verblijf in Oeganda.
Donderdag wacht ons nog een trainingsbijeenkomst met de veearts, vrijdag bezoeken we nog een ouderbijeenkomst voor de ouders van dove kinderen op de Bishop Westschool, en verder hebben we tijd nodig om van veel mensen afscheid te nemen. Zaterdagavond vertrekken we naar Kampala, waar we Stephanie nog even ontmoeten en dan is het richting vliegveld waar we zondagochtend om half vijf vertrekken.
De volgende aflevering van deze weblog komt dan vanuit Nederland
Zevenentwintig nieuwe foto’s zijn hier te bewonderen
Geef een reaktie